Studeren

Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik maak bijna al mijn keuzes, en doe het gros van mijn uitspraken, op basis van mijn gevoel. Pas nadat ik een knoop heb doorgehakt ga ik rationeel naar mijn beslissing (of naar mijn woorden) kijken en soms gaat dit zo ver dat ik pas achteraf kan verklaren waarom ik voor bepaalde dingen gekozen heb. Gek? Tja, soms lijkt het alsof er een kleiner wezentje in mijn grote wezen woont wat precies weet wat wel en niet klopt, en wat wel en niet goed voor mij is. Eigenlijk is het dat kleinere wezentje binnenin mij dat hielp te kiezen voor een reis naar Australië. En nu besluit dat kleinere wezentje (alhoewel, ze besluit niet, ze is eigenlijk meer een raadgever vanuit de innerlijke stem, vanuit het hart) dat Karin en zij weer gaan studeren; Culturele Antropologie in Utrecht. Dat kleinere wezentje is eigenlijk reuze avontuurlijk, leeft uitbundig met hoge pieken en diepe dalen. Dat kleinere wezentje, -eigenlijk moet ik haar een naam geven-, komt altijd op haar pootjes terecht en zolang ik naar haar luister voel ik me gelukkig, intens en voldaan.
Goed toch? :)!
In principe beschrijf ik hierboven enkel en alleen dat het zinnig is om je gevoel te volgen, ...ik maak nu eenmaal graag overbodig woorden vuil.

Op school, tijdens de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, was dat mijn leerpunt. Ik maakte téveel woorden vuil. Mijn punt was altijd zeer goed duidelijk, maar de docent markeerde soms 3 of 4 pagina's geel met onderaan de laatste pagina het verzoek om het stuk tekst in te korten tot een halve pagina. Zéér, maar dan ook zéér beledigd was ik altijd. Want elke zin en elke afzonderlijke alinea van het stuk hield met elkaar verband, was met zorg uitgekozen en geplaatst en dus onmisbaar. Kunst.
"De opdracht was om antwoord te geven op de vragen uit het boek, niet een artikel te schrijven waarin ik moet speuren naar jouw antwoorden op deze vragen", reageerde een docente eens op mijn stuk over een kinderwens bij verstandelijk gehandicapten. Toch haalde ik een 8.
Schrijven is een middel, mijn manier om uit te dragen wat ik voel en, in het geval van studie, wat ik weet. Tevens mijn manier om dingen op een rij te krijgen. Woorden raken nooit op, evenals letters. Ze zijn er oneindig en tevens bestaan er oneindig veel mogelijkheden om ze te combineren. Ik dwaal af. Alweer.

Ik ben ongelooflijk blij, en ongelooflijk enthousiast, om weer te gaan studeren. September dit jaar start ik met een schakeljaar. Tijdens dit jaar is het de bedoeling dat ik een brug sla naar de masteropleiding Culturele Antropologie (of eigenlijk: Multiculturalisme in vergelijkend perspectief). Ik volg tijdens het schakeljaar in totaal acht cursussen vanuit de bacheloropleiding en ter afronding schrijf ik individueel een uitgebreid literatuuronderzoek. Ik heb me min of meer voorgenomen om de zomer van 2009 Spaans te gaan studeren in Spanje. Tijdens het zogenaamde masterjaar ga, nee... moét, ik naar het buitenland! God, wat naar... ...! Ik zal voor minimaal vier à vijf maanden veldonderzoek gaan doen en het heeft nog altijd mijn voorkeur om naar Zuid- (of midden) Amerika te gaan. In welk geval dan ook is Spaans geen overbodige luxe! :)
Ik kan me serieus waar geen beter studie, of voor later geen beter vakgebied, indenken! Reizen en schrijven, schrijven en reizen, ...dat is eigenlijk alles wat ik nog wil. Ik wil reizen, nieuwe landen ontdekken, kennis maken met mensen en culturen, verhalen horen en, jaja, ...schrijven!


Uit mijn aanmelding- motivatiebrief 10 maart 2008:

Van jongs af aan is mijn interesse uitgegaan naar de mens en diens gedragingen, leefgewoonten, religies en culturen. Ik ben geïnteresseerd in het verhaal achter een persoon, -wat beweegt iemand, wat is van invloed op gedrag en overtuiging- en ik ben daarbij sociaal en zeer betrokken ingesteld. (...) Ik ben nieuwsgierig, kritisch, neem dingen niet voor lief en ik ben geïnteresseerd in alles wat te maken heeft met reizen, mensen, volkeren en culturen. Ik wil hierbij niet alleen lezen over en kijken naar een cultuur; ik wil er daadwerkelijk onderdeel van uitmaken. De opleiding aan de Universiteit Utrecht zou mij kunnen helpen om het allerbeste uit mezelf te halen en mij nieuwe inzichten en kansen te verschaffen. Mijns inziens schuilt er diep binnenin al een cultureel antropoloog in mij en ik wil er nu alles aan doen om van mijn passie mijn beroep te gaan maken!