zaterdag 17 november 2007

Mijn week als ...

Zaterdagavond ligt voor me en een heel leuke week vlak achter me! Maandag en dinsdag waren vrije dagen -eigenlijk zijn al mijn dagen vrij, maar soms kies ik er voor om te werken :-)- en vrije tijd besteed ik het allerliefst in gezelschap van leuke mensen! Op maandagochtend trof ik Willemijn dan ook in de stad. Érg leuk, want ik had Willemijn al zo'n twee à drie weken niet meer gezien en in deze dynamische tijden heeft een mens na zo'n duur veel bij te praten! We dronken een aantal koffies om de ochtend mee af te sluiten en de middag vol goede voornemens mee te beginnen, maar niet veel later belandden we toch weer in ons oude patroon: het drinken van biertjes in de pub en het voeren van diepzinnige gesprekken over het verloop van onze levens. Eigenlijk is dat heerlijk, ...vrienden hebben die je soms een tijdje niet spreekt omdat je allebei een druk eigen leven leidt, maar dan toch weer zo heerlijk open, vertrouwd en ontspannen met elkaar kunnen praten wanneer je elkaar weerziet. Uiteindelijk stapte ik nog met Willemijn mee in de trein naar Nieuwerkerk voor een Hollandse boerenkool met worst-stamppot!
Dinsdag werd een al even leuke dag! Ik moest die dag, net als de dag ervoor, voor een sollicitatie op en ditmaal in Den Haag. Aangezien ik van mening ben dat je overal het leukste van moet maken sprak ik deze dag af met Chantal en haar vriendin Nicole. Shoppen, warme chocolademelk drinken, cadeautjes krijgen en lekker eten en drinken in de pub!
En toen was het woensdag en bleek ik jarig. 24! Familie kwam op de koffie en Joost hopte even binnen met een heerlijk cadeau! De donderdag na 't (uitzend)werk ben ik langs Sija gegaan om mijn B-day te vieren en daar ben ik blijven eten. Een heerlijke pasta met zalm en broccoli had ze klaargemaakt en het werd wederom een fijn avondje!

Grappig, ...vriendschappen. Ik was daar voorheen nooit erg goed in, ...ik nam dingen als vanzelfsprekend of simpelweg helemaal niet. Stiekem geloofde ik niet meer in de liefde en in de oprechtheid van vriendschap en op de zeldzame momenten dat ik er wél in wilde geloven besloot ik dat ik het gewoon niet begreep, en dat het om die reden niet voor mij weg gelegd zou kunnen zijn. Mensen komen en gaan, alles en iedereen is eigen belang en jij bent de enige die op jezelf kunt bouwen, ...daar was ik helemaal op ingesteld toentertijd en vanuit dit besef -ik noemde het realistisch kijken, maar besefte tegerlijkertijd hoe bitter ik was naar de mooiste kanten van het leven- bleef ik altijd een bepaalde mate van veilige afstand bewaren. Vooral nooit te dichtbij (laten) komen. Vooral nooit te betrokken raken. Vooral nooit te veel laten zien.
Totdat... Tja. Wat er al niet in een mens kan veranderen, ...wat een jaar reizen kan betekenen voor een meisje wat zichzelf bij tijd en wijlen al had opgegeven. Ik ben in gaan zien welke dingen het leven waarde geven en simpelweg zijn dit de dingen die jou als mens gelukkig maken. Simpel. Meer is het niet. Ik heb geleerd om de dag te plukken, ...niet te piekeren over zaken die geweest zijn of nog komen moeten, maar te leven voor het nu. We leren van vroeger, maar nu is vroeger geweest en kijken we naar vandaag. Ik probeer me niet langer te laten leiden door algemeen geldende waarden als ik daar persoonlijk geen enkele feeling mee heb, ...ik probeer de maatschappij als zijnde leidraad te relativeren. Ik streef er naar om ten allen tijden in mijn hart te kijken, durven te geloven en behoeften en wensen te verwezenlijken, want pas dan kom je tot de kern van jezelf. Pas dan kun je tegen jezelf zeggen dat je een eerlijk, oprecht persoon bent en een eerlijk en oprecht leven leidt.
Goed, het heeft even geduurd, maar ik ben tot de kern. Mijn leven is echt. Mijn leven is niet leeg en ik durf weer te dromen. Meer dan ooit te voren sta ik open voor liefde en voor vriendschap en durf ik mooie dingen op te bouwen zonder dat stemmetje in mijn hoofd wat blijft herhalen dat het er allemaal niet toe doet. Want ik weet nu, dat doet het wel...

En nu even wat luchtigers, voor ik deze post af ga sluiten. Ik heb een baan, per 1 december! Ik ga weer werken bij MEE Rotterdam als consulent en schoolmaatschappelijk werkster op scholen in regio Rotterdam voor het speciaal onderwijs. En echt, ik had van te voren niet gedacht dat ik zo enthousiast zou zijn over het feit dat ik weer "aan de slag" ga! :)
En vanavond ga ik naar Baroeg, *dansendansendansen*, en drinken en plezier hebben! En dan slaap ik daarna bij mijn Joost!

Ik kom snel terug met nieuwe verhalen! (K)

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Lief Katje,

Leuke post weer..als vanouds!
Was leuk zondag.. en zeker ook leuk om Joost weer te zien.

Nog even door de zure appel van het opzeggen van je huidige uitzendbaantje heen bijten (of heb je dat inderdaad gisteren al gedaan) en dan op naar een leuke uitdaging bij MEE.

Kus en tot zaterdag bij Danny.
Kris, Dave en Yvonne
xxx

Anoniem zei

geweldige post liefie! en ik ben het helemaal met je eens!

Anoniem zei

lieve karin

ik wens je alle geluk van de wereld toe
gebruik het goed
dag lieverd tot morgen maar weer

xxxxxxxxx

Anoniem zei

Wat ben je toch een ongelooflijk wijs meisje. Ik ben trots op je.
dikke kus